اندی روبین (Andy Rubin) برنامه نویس وکارآفریناهل ایالات متحده است که بیش از همه، با فعالیتش در بنیان نهادناندرویدشناخته می شود. او پیش از خلقسیستم عاملمحبوب موبایلی، سال ها در شرکت های متعدد فعالیت کرده بود و درنهایت ایده و طرحش توسطگوگلپشتیبانی شد. ایده ای که امروز به محبوب ترین سیستم عامل موبایل جهان تبدیل شده است. رابین پس از چند سال فعالیت در گوگل از آن ها جدا شد و تصمیم به راه اندازی کسب وکار شخصی و سرمایه گذاری در استارتاپ ها گرفت. البته هیچ یک از فعالیت های بعدی او به بزرگی اندروید نشدند.

افرادی که درکنار رابین فعالیت کرده اند، او را نابغه ای با دانش فنی می دانند. مهندسی که ریزه کاری های مدیریت و کارآفرینی را هم درک می کند و رهبری پویایی دارد. اندروید (Android) لقب اندی روبین در سال هایی بود که دراپلفعالیت می کرد. این عبارت که عموما برای ربات ها به کار می رفت، به خاطر علاقه ی شدید رابین به این مخلوقات دست بشر، به او داده شده بود. رابین همیشه به ساختن علاقه دارد، چه با کدنویسی و چه با ساختنربات. زمانی که رابین، سیستم عامل موبایلی خود را توسعه می داد، تلاش می کرد تا رقیبی برای سیمبین،بلک بریومایکروسافتویندوز موبایلخلق کند. تلاشی که به نتیجه رسید و درنهایت، اندروید را به رقیب اصلیiOSاپل تبدیل کرد. رقابت گوگل و اپل از همان زمان به اوج رسید واستیو جابزفقید هم اظهارنظرهای تندی به رابین و سیستم عامل موبایلی اش روانه کرده بود.

اندی رابین در سال های فعالیت در گوگل و مدیریت زیرمجموعه ی اندروید، پایه های سیستم عاملی که خودش ساخته بود را آن چنان قوی کرد که توسعه در سال های آتی، به سرعت پیش رفت؛ منتهی یک پرونده ی اخلاقی، نقطه ی سقوط اعتباری رابین در گوگل شد. او به خاطر شکایت و رسوایی پیش آمده، با وجود مخفی کاری مدیران گوگل، مجبور به ترک شرکت شد. خروج رابین از گوگل با بحث و هیاهوی رسانه ای فراوانی همراه بود و انتقادهای شدیدی را روانه مدیران مانتین ویو کرد که حتی به او پاداش داده بودند. به هرحال رابین پس از ترک گوگل، تمرکز خود را روی سرمایه گذاری در ایستم کسب وکار معطوف کرد. او همچنین یک شرکت تولیدکننده یگوشیهوشمند به ناماسنشالراه اندازی کرد که البته چندی پیش خبر توقف فعالیتش در رسانه ها اعلام شد.

سال های ابتدایی و ورود به دنیای کسب وکار

اندی روبین (با نام کامل اندرو ای روبین) در سال ۱۹۶۳ در چاپاکوا نیویورک متولد شد. او از سال های کودکی در دنیای مملو از گجت ها زندگی می کرد. شرکت پدرش، از فعالان حوزه یعکاسیصنعتی بود و اندی از کودکی با تصاویر جذاب محصولات هوشمند صنعتی آشنا شد. او تحصیلات دبیرستان را در مدرسه ی هوریس گریلی زادگاهش گذارند و در دوران دبیرستان، اولین فعالیت های جدیرباتیکرا انجام داد. رابین یک ریموت کنترل برای اسباب بازیKenner R2-D2 طراحی کرد و آن را با کنترل از کامپیوتر، در خانه به حرکت درمی آورد.

استعداد و علاقه ی رابین به دنیای کامپیوتر از کودکی و نوجوانی مشخص بود. او به همین دلیل در دانشگاه، رشته ی علوم کامپیوتر را انتخاب کرد و تحصیلات عالی را در سال ۱۹۸۶ در یوتیکا کالج نیویورک به پایان رساند. همان طور که گفتیم، ربات ها بخش مهمی از علاقه مندی های رابین را تشکیل می دادند. ازطرفی رابین به خاطر توسعه ی یک سرویش شبیه به شبکه ی اجتماعی به نام Spies در دانشگاه (سال ۱۹۸۱) به نوعی افتخار ساخت مفهوم شبکه ی اجتماعی را ۲۳ سال قبل ازفیسبوکخلق کرد. او از جوانی روی توسعه ی محصولات و فناوری های در این حوزه متمرکز بود و اولین شغلش را نیز در مرتبط با علاقه مندی انتخاب کرد.

کارل زایس، اولین محل فعالیت کاری اندی رابین بود. او به عنوان مهندس رباتیک در شرکت آلمانیاستخدامشد و دو سال در آن فعالیت کرد. مقصد بعدی مهندس آمریکایی، باز هماروپابود. اندی پس از کارل زایس به مؤسسه ی SIP در ژنو سوئیس رفت.

اسباب بارزی محبوب اندی رابین که به نماد اندروید هم تبدیل شد

ورود جدی اندی رابین به دنیای فناوری، با شرکتی رقم خورد که بعدها به رقیب جدی او تبدیل شد. اندی رابین در یک تعطیلات تابستانی در جزیره ی Cayman با بیل کسول آشنا شد. ارتباط آن ها به مرور جدی تر شد و بی، شغلی را در اپل به اندی پیشنهاد داد. همین پیشنهاد، بهانه ای شد تا رابین مسیر زندگی اش را به صورت جدی تر در دنیای فناوری دنبال کند.

در دورانی که اندی رابین به اپل پیوست، آن ها در وضعیت مناسبی بودند. محبوبیت مکینتاش به اوج رسیده بود؛ اما استیو جابز در شرکتی که خودش بنا نهاده بود، حضور نداشت. به هرحال رابین در دوران فعالیت در اپل تجربه های زیادی کسب کرد و از محبوب ترین کارمندان هم بود. لقب اندروید در همان سال ها توسط یکی از همکاران به او داده شد تا نشان دهد اندی علاقه ی وافری به ربات ها دارد.

اندی رابین ابتدا به عنوان مهندس ساخت و تولید در اپل مشغول شده بود؛ اما پس از مدتی به بخشتحقیق و توسعهرفت. آن ها در سال ۱۹۹۰ یک شرکت اسپین آف به نام جنرال مجیک راه اندازی کردند که رابین هم کارش را در آن ادامه داد. جنرال مجیک، به عنوان شرکتی متمرکز بر دستگاه های دستی و همراه راه اندازی شد تا اپل، فعالیت هایش را روی همان ایستم کامپیوترهای شخصی متمرکز کند. مهندسان جنرال مجیک در همکاری با اندی رابین، نرم افزاری به نام Magic Cap هم توسعه دادند که البته به موفقیت چندانی هم نرسید. درنهایت جنرال مجیک در سال ۱۹۹۵ تعطیل شد.

تعطیلی جنرال مجیک به معنای اتمام همکاری رابین با اپل بود. او به همراه تعدادی از همکارانش در شرکت مذکور و تعدادی از کارمندان سابق اپل، شرکت جدیدی به نام Artemis Research راه اندازی کرد. آن ها محصولی به نام WebTV توسعه دادند که با هدف ترکیب کردن دنیایاینترنتوتلویزیونطراحی شد. شرکت آرتمیس، درنهایت بهانه ای شد تا رابین فعالیتش را در یک غول دیگر از دنیای فناوری ادامه دهد: مایکروسافت. ردموندی ها با استقبال از محصول آرتمیس، شرکت را خریدند و رابین هم فعالیتش را در مایکروسافت ادامه داد. از پروژه های جالب رابین در مایکروسافت می توان به ساخت یک ربات مجهز به دوربین اشاره کرد که تنها با هدف جلب توجه همکاران انجام شده بود. رابین در نهایت در سال ۱۹۹۹ مایکروسافت و وب تی وی را نیز ترک کرد.

اندی رابین پس از ترک مایکروسافت تصمیم به کار کردن به صورت مستقل گرفت. او محلی را در پالو آلتو اجاری کرد و تحقیقات و آزمایش های نرم افزاری و سخت افزاری خود را در آنجا ادامه داد. دفتر کار او، پر از ربات هایی بود که برای تحقیق و توسعه و آزمایش طراحی و تولید می کرد. همان محیط، به نوعی الهام بخش رابین برای انجام کاری جدید شد.

شرکت Danger Inc، حاصل ایده ی جدید اندی رابین بود که در همکاری با دوستان قدیمی اش، مت هرشنسن و جو بریت، در سال ۱۹۹۹ شروع به کار کرد. نام شرکت از رباتی از فیلم Lost inSpaceگرفته شده بود. رابین به عنوان مدیرعامل شرکت مشغول شد؛ شرکتی که با هدف طراحی و توسعه یسخت افزار، نرم افزار و سرویس برای دستگاه های پردازشی موبایلی راه اندازی شد. موفقیت شرکت جدید رابین، با دستگاهی به نام Danger Sidekick به موفقیت قابل توجه رسید. این دستگاه که ابتدا به نام Danger Hiptop توسعه یافته بود، درنهایت به نام T-Mobile Sidekick به بازار عرضه شد. رابین درباره ی دستگاه مذکور گفته بود: <<ما دستگاهی می خواستیم که با اندازه ی یک شکلات تخته ای و قیمتی کمتر از ۱۰ دلار به بازار عرضه شود. می خواستیم این دستگاه توانایی اسکن کردن اجسام و دریافت اطلاعات پیرامون آن ها از اینترنت را داشته باشد. دستگاهی که مانند یک دستیار هوشمند عمل می کرد>>.

شرکت جدید رابین، مرکزی با مهندسان و طراحان نابغه بود که محصولی جلوتر از زمان خود تولید کرد. به هرحال آن ها نتوانستند ایده ی خود را به خوبی به بازار عرضه کنند و شرکت های دیگر، حاضر به همکاری با دنجر نبودند. درنهایت اندی رابین با حفظ اعتقاد به ایده و شرکت جدیدش، آن را زنده نگه داشت تا اینکه در سال ۲۰۰۸، مایکروسافت شرکت را خرید.

ایده ها و تجربه هایی که اندی رابین از شرکت دنجر کسب کرده بود، منجر به توسعه ای ایده ی انقلابی در ذهنش شد. او ایده های متعددش را پرورش داد تا اندروید را خلق کند. ایده ای که نامش از همان لقب سال های دور اندی رابین گرفته شده بود. جالب است بدانید وب سایت Android.com تا سال ۲۰۰۸، وب سایت شخصی اندی رابین بود.

از معدود دستگاه های مجهز به Magic Cap

خلق اندروید و پیوستن به گوگل

اندی رابین در اکتبر سال ۲۰۰۳، شرکت Android, Inc را راه اندازی کرد. همکاران ابتدایی او، ریچ ماینر (هم بنیان گذار Wildfire Communications) و نیک سیرز (معاون ارشد سابق T-Mobile) و کریس وایت (طراح و توسعه دهنده ی رابط کاربری WebTV) بودند. اندی رابین برای پیشرفت و پرورش ایده ی اندروید نیاز به سرمایه گذار داشت و با Redpoint Ventures همکاری کرد. او ایده ی اولیه اش را خلق یک پلتفرم موبایلی قدرتمند بیان می کرد که متن باز باشد و به نوآوری سریع تر و مزیت های متعدد برای مشتری، بینجامد.

شرکت اندروید ابتدا تصمیم داشت سیستم عاملی برای دوربین های عکاسی توسعه دهد. البته بازار دوربین های دیجیتال آن قدر بزرگ نبود که بازدهی مالی ایده ی اندی رابین را تضمین کند؛ به همین دلیل او و همکارانش تصمیم گرفتند تا سیستم عامل را برای گوشی های هوشمند توسعه دهند. آن ها می خواستند رقیبی برای غول های آن زمان بازار یعنی Symbian و Blackberry OS و Windows Mobile باشند. رابین در مراحل ابتدایی توسعه ی اندروید، مفاهیم جالبی را برای کاربری آن مطرح می کرد. به عنوان مثال او اعتقاد داشت مردم به موبایل های هوشمندتری نیاز دارند که از اولویت ها و موقعیت مالک، آگاه تر باشند.

اندروید در سال های ابتدایی در سکوت خبری و بدون جلب توجه کار می کرد. آن ها تنها خود را شرکتی متمرکز بر توسعه ی نرم افزار موبایل معرفی می کردند. فعالیت بی سروصدا، با چالش های مالی هم برای رابین و شرکتش همراه شد. او نتوانست منابع موجود را به خوبی مدیریت کند و حتی پس از مدتی توانایی پرداخت هزینه ی دفتر کار شرکت را هم نداشت. اندی بالاخره با دوستش، استیو پرلمن تماس گرفت و چالش های استارتاپ را توضیح داد. اگرچه رابین در صحبت با پرلمن به صورت مستقیم برای سرمایه گذاری و کمک هزینه درخواست نکرده بود؛ اما استیو قول داد که سرمایه ای جدید را به شرکت تزریق کند. پرلمن، از حساب شخصی خود ۱۰ هزار دلار به شرکت اندروید کمک کرد. او درباره ی اقدامش می گوید که به ایده ی اندی اعتماد داشته و تصمیم به کمک به او داشته است. پرلمن بعدها هیچ سهمی از اندروید درخواست نکرده بود. اندی رابین با دریافت کمک نقدی از دوستش، فرایند توسعه ی اندروید ره به روال عادی باز گرداند. او سرمایه ی جدید را برای توسعه ی تیم خرج کرده و دفتری بزرگ تر در پالو آلتو اجاره کرد.

جریان آشنایی مدیران گوگل با اندی رابین، به یک سخنرانی در دانشگاه استنفورد باز می گردد. دانشگاهی که محل تحصیل بسیاری از بزرگان دنیای کنونی فناوری بوده است و نقش مهمی هم در توسعه ی سیلی ولی ایفا می کند. اندی رابین در سال ۲۰۰۲ یک سخنرانی پیرامون دستگاه Sidekick در استنفورد داشت که لری پیچ و سرگی برین در آن شرکت کرده بودند. پیج بعدا در جلسه ای خصوصی با رابین از نزدیک دستگاه او را دیده بود و به خاطر استفاده از موتور جست وجوی گوگل در آن، ایده را بیشتر تحسین می کرد.

ارتباط لری پیج با اندی روبین در سال های بعد عمیق تر شد. پیج از همان ابتدای آشنایی با اندروید، آینده ی روشنی را برای آن تصور می کرد، درحالی که سرگی برین و اریک اشمیت (مدیرعامل وقت گوگل) کمی از ایده فاصله می گرفتند و خود را از دنیای موبایل، دور می دانستند. به هرحال پیج شیفته ی ایده ی متن باز بودن سیستم عامل موبایلی شد و چشم انداز یک توسعه ی جهانی با مدیریت گوگل، او را بیشتر مجذوب کرد. او اعتقاد داشت که اندروید یکی از مناسب ترین ایده ها برای گوگل است. پیج ایده ی یک گوشی هوشمند از گوگل را هم در سر داشت و تمام تلاش خود را به کار گرفت تا اندروید به مانتین ویو بیاید. رابین در ابتدا برای پیوستن به گوگل مردد بود و فرهنگ سازمانی آن را مناسب نمی دانست.

اندی رابین در بسیاری از نوآوری های تاریخی صنعت فناوری نقش داشته است. او در همان سال های توسعه ی اندروید، سرمایه گذاری را هم به صورت جدی انجام می داد و در سال ۲۰۰۴، ۱۰۰ هزار دلار به پروژه ی سباستین ثرون کمک کرد تا خودروی خودران توسعه دهد. ثرون با کمک رابین در رقابت Darpa Grand Challenge پیروز شد و بعدا به عنوان مدیر بخش خودروی خودران گوگل فعالیت کرد.

تلاش های پیج برای جذب اندی رابین و تیم اندروید، درنهایت در سال ۲۰۰۵ به تحقق پیوست. آن ها با پرداخت حدود ۵۰ میلیون دلار، اندروید را تصاحب کردند. اعضای اصلی تیم ازجمله اندی رابین هم به شرکت جدید پیوستند. نکته ی جالب توجه اینکه در آن زمان و حتی تا مدتی بعد، هیچ کس نمی دانست که چرا گوگل باید یک سیستم عامل موبایلی بخرد. حتی اکنون نیز بسیاری از روایت ها پیرامون اهداف ابتدایی گوگل، حدس و گمان هستند. به هرحال اندروید هنوز به عنوان شرکت توسعه دهنده ی نرم افزار موبایل شناخته می شود و اکثرا تصور می کردند که گوگل، قصد ورود به بازار موبایل دارد.

اندی رابین در گوگل به عنوان معاون ارشد تیم جدیدی به همان نام اندروید مشغول به کار شد. او تیمی هشت نفره را مدیریت می کرد که مسئولیت توسعه ی یک پلتفرم موبایلی مبتنی بر کرنل لینوکس را برعهده داشت. گوگل هم متعهد شده بود که فرایندهای بازاریابی را برای اندروید به عنوان یک پلتفرم مخصوص دستگاه های موبایل انجام دهد. آن ها همکاری خود را با شرکت های نرم افزاری و سخت افزاری متعدد شروع کردند و خبر توسعه ی سیستم عامل نیز به مرور به اپراتورهای موبایل اعلام شد.

دوران فعالیت اندی رابین در گوگل، با مدیریت و توسعه ی پروژه های متعددی همراه شد. او به تشکیل اتحادی به نام Android Update Alliance کمک کرد که عرضه ی به روزرسانی ها بین اپراتورها را هماهنگ می کرد. از فعالیت های مثبت دیگر رابین در گوگل می توان به پشتیبانی و مدیریت خرید موتورولا اشاره کرد.

جنگ اپل و گوگل

اپل در سال ۲۰۰۷گوشی آیفونرا معرفی کرد که به عنوان یک محصول انقلابی به دنیای موبایل وارد شد. در آن زمان، گوگل هنوز مشغول توسعه ی سیستم عامل موبایلی اختصاصی یعنی اندروید بود. وقتی استیو جابز آیفون را با همان مهارت های همیشگی بازاریابی روی استیج نمایش داد، اندی رابین متوجه شد که باید ایده های رونمایی از سیستم عاملش را کاملا بازطراحی کند.

اندی رابین رویداد معرفی آیفون را ازطریق اینترنت و سوار بر تاکسی مشاهده می کرد. وقتی استیو جابز گوشی هوشمند جدید شرکتش را به حضار نشان می داد، اندی از راننده خواست تا خودرو را متوقف کند. او با شگفت زدگی از معرفی دستگاه اپل، پیش خود به این نتیجه رسید که نباید گوشی مدنظرش را معرفی کند. اپل برنامه های توسعه و طراحی گوشی جدیدش را با پوشش خبری مناسبی انجام می داد. درواقع اکثر مهندسان گوگل از برنامه های استیو جابز و تیمش مطلع بودند؛ اما هیچ کدام تصور نمی کردند که رقیب محصولی با این کیفیت معرفی و عرضه کند.

سبک نمایش گوشی هوشمند توسط رابین، شبیه به استیو جابز به نظر می رسد

گوگل تصمیم داشت تا سیستم عامل موبایلی را تا پایان سال ۲۰۰۷ معرفی کند. پس از اینکه آیفون معرفی شد، آن ها تصمیم گرفتند تا برنامه ی رونمایی را به تعویق بیندازند؛ چون اندروید شباهت های زیادی به سیستم عامل آیفون داشت. درواقع معرفی آیفون ضربه ی محکمی به کل پروژه ی اندروید وارد کرد. مهندسان گوگل علاوه بر شباهت سیستم عامل به iOS، با مشکلی جدی تر یعنی همان کیفیت بالای آیفون روبه رو بودند. کیفیتی که دستاورد آن ها را به فناوری قدیمی شبیه می کرد. حتی یکی از مهندسان اندروید در آن سال گفته بود که طراحی اولیه ی سیستم عامل، نسبت به آیفون واقعا نامناسب و ضعیف بود و در مقام مقایسه شبیه به محصولی متعلق به دهه ی ۱۹۹۰ به نظر می رسید.

تیم اندروید با وجود ضربه ی سختی که از اپل خورده بود، توسعه ی سیستم عامل را با قدرت ادامه داد. آن ها درنهایت در همکاری با HTC، اولین گوشی هوشمند اندرویدی را به نام HTC G1 یا HTC Dream در سال ۲۰۰۸ به بازار عرضه کردند. نرم افزار موجود روی گوشی مذکور، به هیچ وجه به خوبی iOS در آیفون نبود؛ اما به اندازه ای شبیه به دستاورد اپل به نظر می رسد که خشم و واکنش شدید استیو جابز را به همراه داشت. او در اظهارنظری تند گفته بود که تمامی بخش های اندروید، تقلیدی منزجرکننده از کار آن ها است.

استیو جابز تا پیش از عرضه ی عمومی اندروید، رابطه ی خوبی با مدیران اصلی گوگل داشت. او به لری پیج و سرگی برین و اریک اشمیت اعتماد می کرد. حتی اریک اشمیت، درکنار مدیریت اجرایی گوگل، در هیئت مدیره ی اپل هم عضو بود. این سه نفر، جابز را در جریان توسعه ی اندروید قرار داده بودند و به او قول دادند که محصول نهایی، متفاوت از iOS خواهد بود. به هرحال جابز به آن ها اعتماد داشت تا اینکه اولین گوشی هوشمند مجهز به اندروید به بازار رسید.

پس از اینکه جابز، اندروید را از نزدیک مشاهده و تجربه کرد، به صورت جدی از مدیران گوگل خواست تا طراحی آن را تغییر دهند. او جلسه ای مهم به همراه طراح ارشد نرم افزار آیفون، اسکات فورستال ترتیب داد که لری پیج و اندی رابین و آلان ایوستیس، معاون ارشد مهندسی گوگل نیز در آن حضور داشتند؛ جلسه ای تاریخی که به صورت نگران کننده ای پیش رفت. یکی از مدیران اجرایی اپل که بعدا توسط جابز از محتوای جلسه باخبر شده بود، درباره ی آن گفت: <<جلسه کاملا به سمت مشکلات شخصی پیش رفت. جابز می گفت که رابین بسیار عصبانی شد و به او گفت که رویکردی ضد نوآوری دارد. سپس استیو هم با عصبانیت با اندی صحبت کرده بود. او اندی را متهم کرد که تلاش می کند شبیهش باشد و حتی مدل لباس پوشیدن و عینکش را هم تقلید می کند>>.

جلسه ی تاریخی اپل و گوگل با وجود تمام نفرت و دشمنی که بین جابز و رابین ایجاد کرد، برای اپل مفید بود. مهندسان اندروید مم شدند تا بخش هایی که شباهت زیادی به iOS داشت تغییر دهند و حتی حذف کنند. به عنوان مثال قابلیت مولتی تاچ که در آیفون هم وجود داشت، از اندروید حذف شد. دراین میان رابین بسیار از جابز عصبانی بود. او پس از جلسه ی تاریخی روی یک تخته در دفترش نوشته بود: <>.

عصبانیت رابین از جابز به حدی بود که او حتی تصمیم به ترک گوگل گرفت. اندی اعتقاد داشت بسیاری از قابلیت هایی که اپل، ادعای اختراع آن ها را دارد، درواقع اختراع شان نیست. به هرحال اندروید به مرور قابلیت های مورد بحث را به سیستم عامل افزود و رابین نیز برنامه ی ترک گوگل را فراموش کرد. پس از پنج سال، تعداد اعضای تیم او از هشت به ۲۵۰ نفر رسیده بود.

داستان جنجالی ترک گوگل

اندی رابین در سال ۲۰۱۴ از گوگل جدا شد. مسیری که به جدایی رابین از مانتین ویو انجامید، پرپیچ وخم بود و بحران های متعددی را برای هر دو طرف به همراه داشت. زمانی که رابین گوگل را ترک می کرد، مدیران قدردانی مبسوطی از او و به نوعی رابین را مانند قهرمان معرفی کردند. لری پیج، مدیرعامل وقت گوگل درباره ی اندی رابین گفته بود: <<من برای اندی آینده ای روشن و عالی را آرزو می کنم. او با اندروید، دستاوردی واقعا بزرگ داشت که اکنون بیش از یک میلیارد کاربر راضی و شاد دارد>>.

روند جدایی اندی رابین از گوگل از سال ۲۰۱۳ شروع شد. لری پیج ماه مارس در یک پست وبلاگی اعلام کرد که رابین از مدیریت تیم اندروید به مدیریت پروژه ای جدید در گوگل منتقل می شود. ساندار پیچای جایگزین رابین شد که اکنون هم به عنوان مدیرعامل شرکت مشغول است. رابین پس از اندروید به بخش رباتیک گوگل رفت تا فعالیتش را در حوزه ی اصلی موردعلاقه اش ادامه دهد. او از مدیریت بخش رباتیک بسیار خوشحال و هیجان زده بود و در مصاحبه های گوناگون، وضعیت جدید را آرمانی توصیف می کرد. درنهایت اندی رابین در سال ۲۰۱۴ گوگل را ترک و یک انکوباتور استارتاپ های سخت افزاری راه اندازی کرد. داستان زندگی او پس از ترک گوگل را در بخش بعدی ادامه می دهیم.

آنچه در ابتدا در داستان جدایی رابین به رسانه ها گفته نشد، رابطه ی نامشروع قهرمان گوگل با یکی از کارمندان بود که پیامدهایش کل شرکت را تحت تأثیر قرار داد. کارمند سابق گوگل حتی رابین را به آزار جنسی متهم کرده بود. گوگل ادعاهای او را بررسی و صحت آن ها را تأیید کرد. دو مدیر اجرایی گوگل در مصاحبه با رسانه ها این جریان را عمومی کردند و گفتند که پیچ پس از اطلاع از قضیه از اندی خواست که استعفا دهد. گوگل می توانست رابین را بدون پرداخت هیچ مزایایی اخراج کند. آن ها درعوض پاداش ۹۰ میلیون دلاری به او پرداخت کردند. همچنین شرکت متعهد شد تا چهار سال، هرماه دومیلیون دلار به رابین پرداخت کند.

درکنار ویک گاندوترا و ساندار پیچای

اقدام گوگل در حمایت از اندی رابین، اقدامی تکراری بود. آن ها قبلا از دو مدیر مرد دیگر نیز در جریانی مشابه حمایت و حتی کمک هزینه هایی را پس از ترک شرکت پرداخت کرده بودند. همین تصمیم گیری و اقدام مدیران ارشد بعدها به چالش های جدی برای اهالی مانتین ویو تبدیل شد و بسیاری از کارمندان محیط گوگل را برای مدیران آزاردهنده ی جنسی، مناسب و حتی مشوق بیان می کردند.

رسانه های متعدد بین المللی، تا سال ها پس از جدایی رابین پرونده ی اتهام او و حمایت گوگل را تحلیل و واکاوی می کردند. گزارش های متعدد از رسانه هایی همچون نیویورک تایمز، تمرکز مردم و کارمندان شرکت را به مسئله ای ریشه دار در گوگل بیشتر معطوف می کرد. فشار رسانه ای تا حدی بود که ساندار پیچای بعدا به عنوان مدیرعامل پیامی به کارمندان ارسال کرد و تعداد مدیران و کارمندان اخراج شده به خاطر اتهام های جنسی را ۴۸ نفر ادعا کرد. به هرحال باز هم کارمندان وقت و سابق گوگل معتقد بودند که اقدام های شرکت کافی نیست.

در جریان های رسانه ای که پس از جدایی رابین از گوگل ایجاد شد، بسیاری از همکاران و مدیران سابق او، شروع به صحبت درباره ی بخش های منفی شخصیتی اش کردند. ازطرفی رابین کسی بود که سرویس های گوگل را از محیط محدود دسکتاپ، به دستگاه هایی آورد که در دست میلیاردها کاربر دیده می شدند. رابین با تمام مشکلاتی که داشت، به هرحال قهرمان گوگل در دنیای موبایل بود. در سمت مقابل، مدیرانی که با او همکاری می کردند، می گویند رابین در رخدادهای متنوع، زیردستان خود را حتی تحقیر می کرد. طبیعتا رابین و نماینده اش این ادعا را رد می کنند.

سرمایه گذاری و فعالیت مستقل مجدد

صرف نظر از دلایل و پیامدهای که جدایی رابین از گوگل به همراه داشت، او مجددا به مسیر موردعلاقه اش، یعنی طراحی و خلق مفاهیم جدید بازگشت. فعالیت در بخش رباتیک گوگل، نیازهای ذهنی رابین را برآورده نمی کرد. او مشکلی بزرگ، یعنی دنیای گوشی های هوشمد را حل کرده بود و نیاز به مسئله ای جدید داشت. وایرد دو سال پس از جدایی رابین، مقاله ای جالب درباره ی ایده های جدید او منتشر کرد که به بخش هایی از آن اشاره می کنیم.

اندی رابین چند ماه پس از ترک گوگل، شرکت Playground Global را راه اندازی کرد؛ شرکتی که به گفته ی خود رابین، نوع جدیدی از شرکت ها بود؛ ترکیبی که مفاهیم انکوباتور و شرکت مشاوره ای را به صورت ترکیبی داشت؛ اما هیچ کدام از آن ها نبود. اندی رابین در شرکت جدید، از استارتاپ های حوزه ی سخت افزار حمایت می کرد. او البته حمایت خود را به کمک هزینه های مالی یا مشاوره محدود نکرده بود و دپارتمان مهندسی متمرکز دراختیارشان می گذاشت. دپارتمانی متشکل از مهندسان باسابقه و حرفه ای که همگی در گوگل، جنرال مجیک، اپل و دیگر شرکت ها با رابین همکار بودند. تیم مهندسی در همکاری نزدیک با گروه های جوان و ساختارشکن استارتاپی، توسعه ی سخت افزار و نرم افزار را برای قدرت بخشیدن به ماشین های هوشمند انجام می دادند.

چشم انداز رابین برای پلی گراند گلوبال بسیار بزرگ بود. او نمی خواست شرکتش محدود به ساخت چند محصول یا حتی پرورش چند شرکت شود. رابین و همکارانش آینده ی متمرکز برهوش مصنوعیرا در نظر داشتند و تلاش می کردند تا پایه های اصلی توسعه ی فناوری را ازطریق شرکت های تحت حمایت بسازند؛ پایه هایی که به صورت آزاد دراختیار دیگران قرار بگیرد و درنهایت مانند اندروید، به توسعه ی ایستم بینجامد. شرکت جدید او تقویت کننده ی ایده بود؛ ساختاری که مفاهیم و ایده های اولیه را به محصولاتی با حداکثر تأثیرگذاری بر جهان پیرامون تبدیل می کرد. شرکت پلی گراند اولین شرکت رابین بود که خبری از نام ربات ها در آن نبود (پس از دنجر و اندروید)؛ اما توسعه ی جدی آن ها را در سر داشت.

شرکت جدید رابین در سال ۲۰۱۵ توانست ۳۰۰ میلیون سرمایه گذاری از گوگل، HP، فاکسکان، ردپوینت، سیگیت و تنسنت دریافت کند. سرمایه ی جذب شده در پروژه های متعددی هزینه شد که از مهم ترین آن ها می توان به Owl Labs اشاره کرد. رابین درنهایت در سال ۲۰۱۹ از پلی گراند جدا شد.

شرکت اسنتشال پروداکتس دستاورد بعدی کارآفرینانه ی اندی رابین بود. او تصمیم داشت تا مجددا شانس خود را در دنیای موبایل و تجهیزات جانبی امتحان کند و در سال ۲۰۱۵، شرکت راه اندازی کرد. اسنشال فون و تجهیزات جانبی آن مانند دوربین ۳۶۰ درجه، از محصولات اصلی شرکت بودند. رابین ادعا می کرد که اسنشال فون تجربه ای ناب از اندروید را به کاربران عرضه می کند و سریع ترین به روزرسانی های نرم افزاری را خواهد داشت. اسنشال فون در سال ۲۰۱۷ به بازار عرضه شد و استقبال مناسب علاقه مندان به ایستم اندروید را تجربه کرد. جریان شکایت و رسوایی اندی رابین در سال ۲۰۱۷ باعث شد تا او چند ماه مدیریت اسنشال را رها کند. درنهایت، این شرکت مستقر در پالو آلتو در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که دیگر به فعالیت ادامه نخواهد داد.

اسنشال فون

زندگی شخصی اندی رابین

در بخش داستان جدایی اندی رابین از گوگل، به جنبه هایی از زندگی شخصی او اشاره کردیم. رفتارهای نامناسب با کارمندان و اسنادی که از سوءرفتار جنسی رابین منتشر شده بود، اعتبار او را به صورت نگران کننده ی خدشه دار کرد. او با ری هیرابارو ازدواج کرده بود که پس از جریان رسوایی ها و دادگاه ها، از هم جدا شدند. آن ها کافی شاپی در لوس آلتوس کالیفرنیا داشتند که در سال ۲۰۱۸ تعطیل شد.

رابین و همسر سابقش در خانه ای در وودساید کالیفرنیا ساکن بودند که در سال ۲۰۱۴ به مبلغ ۲۳ میلیون دلار خریده بودند. آن خانه هم در سال ۲۰۱۸ و در جریان جدایی، به فروش گذاشته شد؛ اما اکنون رابین در آن زندگی می کند. ظاهرا او اکنون ازلحاظ اشتغال تنها به عنوان یکی از شرکتی ردپوینت ونچرز شناخته می شود.

در داستان زندگی رابین، همیشه اثری از ربات ها دیده می شود. او در سال هایی که در گوگل فعال بود، علاوه بر مدیریت تیم اندروید، تفریحات خود را با طراحی و توسعه ی ربات ها می گذراند. رابین چند بازوی رباتیک برای کارهایی همچون آماده کردن قهوه طراحی کرده بود. او همچنین هلیکوپتر مجهز به کنترل از راه دور داشت که آن را در حیاط گوگل به پرواز درمی آورد.

اندی رابین امروز با دستاوردی افسانه ای به نام اندروید شناخته می شود؛ سیستم عاملی که با هدف توسعه ی مفهوم متن باز در دنیای موبایل متولد شد و به مرور در تمامی دستگاه های هوشمند از خودروها تا دستیارهای خانگی و حتی تلویزیون ها دیده شد. زندگی شخصی رابین تحدودی اعتبار او را در محافل گوناگون فناوری از بین برد؛ اما هنوزهم درکنار بزرگانی همچون جابز، توروالدز، گیتس و دیگران جای دارد.